Verbum

бры́дка, прысл.

1. Непрыгожа, агідна, пачварна.

2. Непрыстойна, гадка.

3. Амаральна, агідна.

   • Б. паводзіць сябе.

4. Дрэнна, кепска.

5. безас. у знач. вык. Сорамна.

   • Як табе не б.

брыдкасло́віць, ✂; незак.

Ужываць брыдкія, нецэнзурныя словы.

брыдкасло́ў, ✂, м.

Чалавек, які ўжывае брыдкія словы.

брыдкасло́ўе, ✂, н.

Мова, насычаная нецэнзурнымі, брыдкімі словамі.

бры́дкі, ✂.

1. Непрыгожы з выгляду, гадкі.

   • Б. твар.
   • Б. настрой.
   • Б. хлопец.

2. Паганы, ганебны, благі.

   • Брыдкія плёткі.

|| наз. брыдкасць, ✂.

брыдо́та, ✂, м.; ✂, ж..

1. ж. Брыда (у 2 знач.).

   • Купіў нейкую брыдоту, што ў рукі браць не хочацца.

2. перан. Брыдкі ўчынак, непрыстойнасць; гадасць.

3. Агідная істота (пагард.).

   • Пайшоў вон, б.!

брыдчэ́ць, ✂; незак.

Траціць прыгажосць, станавіцца брыдкім.

брыжы́, ✂, м.

Вузкая, сабраная ў зборачкі, палоска тканіны, якой аздабляюць адзенне і інш.

брыз, ✂, м.

Слабы вецер, які дзьме днём з мора на бераг, а ноччу — з берага на мора.

брыза́нтны, ✂, (спец.).

Разрыўны; здольны драбіць прадметы пры выбуху.

• Б. снарад.