брыдо́та, ✂, м.; ✂, ж..

  1. ж. Брыда (у 2 знач.).

    • Купіў нейкую брыдоту, што ў рукі браць не хочацца.

  2. перан. Брыдкі ўчынак, непрыстойнасць; гадасць.

  3. Агідная істота (пагард.).

    • Пайшоў вон, б.!

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)