Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

паблажэлы, .

Схуднелы; непрывабны.

  • П. твар.

паблізу, прысл. і прыназ.

  1. прысл. Блізка, непадалёку.

    • Рэчка ёсць п.
  2. прыназ. Указвае на размяшчэнне блізка ад чаго-н.

    • Вёска стала п. возера.

паблукаць, ; зак.

  1. Пахадзіць у пошуках дарогі.

  2. Павандраваць, пахадзіць у вольны час (разм.).

    • П. каля возера.

паблытацца, ; зак.

Пераплесціся паміж сабой, пераблытацца.

  • Ніткі паблыталіся.

паблытаць, ; зак.

  1. Зблытаць, пераблытаць.

    • П. дрот.
  2. Прыняць адно за другое.

    • Я гэта ні з чым не паблытаю.

пабляднелы, .

  1. Які стаў бледным.

    • П. твар.
  2. Які страціў свае яркія фарбы, стаў цьмяным.

    • Пабляднелыя зоркі.

пабляднець, ; зак.

Стаць бледным ці бляднейшым.

пабляклы, .

Які страціў свежасць, яркасць.

  • Пабляклыя фарбы.
  • Пабляклая кветка.

пабоі, .

Удары па жывым целе, збіванне.

  • Сляды пабояў.
  • Цярпець п.

пабоішча, , н.

  1. Бітва з вялікай колькасцю ахвяр.

    • Мамаева п. (назва Кулікоўскай бітвы, у якой быў разбіты татарскі хан Мамай).
  2. Жорсткая бойка (разм).

    • Удзельнічаць у вулічным пабоішчы.