Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

грузапаток, , м.

Масавы рух грузаў па шляхах зносін.

грузаўладальнік, , м. (афіц.).

Уладальнік грузу (у 2 знач.).

грузд, , м.

Ядомы грыб з шырокай белай ці чорнай махнатай шапачкай і кароткай тоўстай ножкай.

|| прым. груздовы, .

грузіла, , н.

Невялікі груз (у 1 знач.), які падвешваецца да вуды або сеткі для лепшага апускання ў ваду пры лоўлі рыбы.

грузіны, , м.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Грузіі.

|| ж. грузінка, .

|| прым. грузінскі, .

грузіцца, ; незак.

Складваць свой груз, адпраўляючыся ў дарогу (звычайна пра многіх).

  • Г. на параход.

|| зак. пагрузіцца, .

грузіць, ; незак.

  1. што кім-чым.

    • Напаўняць грузам.
    • Г. баржу дрывамі.
  2. Складваць груз куды-н., змяшчаць у якасці грузу.

    • Г. скаціну ў вагоны.

|| зак. нагрузіць, , загрузіць, і пагрузіць, .

|| наз. пагрузка, .

грузнець, ; незак. (разм.).

Рабіцца больш шырокім; грузным (у 1 знач.).

|| зак. пагрузнець, .

грузнуць, ; незак.

Тое, што і гразнуць.

|| зак. загрузнуць, .

грузны, .

  1. З вялікай вагой, масіўны, цяжкі.

    • Грузная фігура.
    • Грузна (прысл.) сесці на лаву.
  2. Цяжка нагружаны.

    • Г. цягнік.

|| наз. грузнасць, .