Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

збаёдаць, ; зак. (разм.).

  1. Марна патраціць.

    • З. усе грошы.
  2. Загубіць, знішчыць,

  3. чалавека.

збажына, , ж., зб.

Агульная назва хлебных злакаў, а таксама зерне хлебных злакаў.

  • Хваляй разбягаецца калгасная з.
  • Мяшкі са збажыной.

збалансаваць, ; зак.

  1. гл. балансаваць.

  2. Ураўнаважыць (у 2 знач.), узгадніць, суразмерыць.

    • З. магчымасці.

|| наз. збалансаванасць, .

збалбатнуць, ; зак. (разм.).

Сказаць тое, чаго не варта было гаварыць; прагаварыцца ў гутарцы.

  • З. глупства.

збалелы, .

Змучаны болем, пакутамі.

  • Збалелае цела.
  • Збалелае сэрца.

збалець, ; зак. (разм.).

Змучыцца, спакутавацца.

  • Збалела матчына сэрца.

збан, , м.

Высокая гліняная пасудзіна, якая звужаецца ўверсе і мае звычайна ручку.

|| памянш. збанок, і збаночак, .

|| прым. збанны, .

збег, , м.

  1. гл. збегчы.

  2. Месца, паглыбленне, па якім збягае вада.

    • Стаць на самым збегу вады.
  3. Спалучэнне, злучэнне (спец.).

    • З. зычных гукаў.

  • Збег акалічнасцей — абставіны, якія склаліся пэўным чынам, ход падзей, які абумовіў што-н.

збегацца, ; зак.

Стаміцца, змарыцца бегаючы.

  • Збегаўся, ледзь ногі валачэ.

збегаць, ; зак.

Схадзіць куды-н. хутка, бягом.

  • Збегай па хлеб у магазін.