Verbum

клуб​¹, ✂, м.

1. Грамадская арганізацыя культурна-асветнага, палітычнага, спартыўнага і інш. характару.

   • Сельскі клуб.
   • К. будаўнікоў.

2. Будынак, памяшканне для такой арганізацыі.

   • Сёння ў клубе цікавая лекцыя.

|| прым. клубны, ✂.

клуб​², ✂, м.

Лятучая шарападобная маса пылу, дыму і пад.

• Клубы пылу за аўтамабілем.

клуб​³, ✂, м.

Верхняя частка бядра.

• Выбіць нагу з клуба.

клубень, ✂, м.

Патоўшчаная мясістая частка сцябла або кораня расліны.

• Клубні бульбы.

|| прым. клубневы, ✂.

• Клубневыя расліны.

клубіцца, ✂; незак.

Узнімацца клубамі ​².

• Пыл клубіцца пад капытамі.

клубніцы, ✂, ж.

Шматгадовая травяністая расліна з салодкімі чырвонымі ягадамі, а таксама ягады гэтай расліны.

|| прым. клубнічны, ✂.

клубнічына, ✂, ж.

Адна ягада клубніц; клубніца.

клубняплоды, ✂, м.

Харчовыя, кармавыя і тэхнічныя расліны, якія ўтвараюць на падземных сцёблах клубні.

клубок, ✂, м.

1. Зматаныя шарыкам ніткі, шпагат і пад.

   • К. пражы.

2. перан. Што-н. заблытанае, у чым цяжка разабрацца.

   • К. загадкавых супярэчнасцей.

3. Невялікі клуб ​², тое, што і клуб.

   • Дым клубкамі слаўся па страсе.

◊

• Клубок у горле — пра пачуццё сутаргавага, хваравітага сціску ў горле.

• Разматаць клубок — разблытаць якую-н. складаную справу.

|| прым. клубковы, ✂ і клубочны, ✂.

клумба, ✂, ж.

Градка для кветак у выглядзе якой-н. замкнутай фігуры.

• Круглая к.

|| прым. клумбавы, ✂.