Verbum

брус, ✂, м.

1. Бервяно, апілаванае або ачасанае з чатырох бакоў.

2. Кавалак чаго-н. чатырохграннай формы.

   • Б. сала.

3. мн. Гімнастычны снарад у выглядзе дзвюх круглых паралельных перакладзін, замацаваных на стойках.

   • Практыкаванні на брусах.

бруско́вы, ✂.

Які мае форму бруска (у 2 знач.).

• Брусковае мыла.

брусні́цы, ✂, ж.

Кустовая расліна сямейства бруснічных з вечназялёнымі лісточкамі, а таксама ягады гэтай расліны.

|| прым. бруснічны, ✂.

• Бруснічнае варэнне.

брусні́чнік, ✂, м.

Зараснік кустовай расліны, на якой растуць брусніцы.

брусо́к, ✂, м.

1. Вастрыльны, шліфавальны камень звычайна ў форме прадаўгаватага чатырохгранніка.

   • Вастрыць касу бруском.

2. Чатырохгранны кавалак чаго-н.

   • Б. мыла.

|| памянш. брусочак, ✂.

|| прым. брусочны, ✂.

бру́ссе, ✂, н., зб.

1. Апілаваныя з чатырох бакоў бярвёны.

2. мн. Гімнастычны снарад з дзвюх гарызантальных жэрдак, замацаваных на стойках.

бру́ствер, ✂, м.

Земляны насып на знадворным баку акопа.

|| прым. брустверны, ✂.

брусча́тка, ✂, ж.

1. зб. Брускі з каменю для брукавання вуліц, плошчаў.

2. Брук з такіх брускоў (разм.).

брусча́ты, ✂.

1. Зроблены з брускоў.

   • Брусчатая хата.

2. Вымашчаны брусчаткай.

   • Брусчатая шаша.

3. Які мае форму бруска (у 2 знач.).

   • Штабель брусчатага матэрыялу.

бру́та, нязм. (спец.).

Разам з упакоўкай (пра вагу тавару); проціл. нета.