Verbum

фіна́л

(іт. finale, ад лац. finalis = канечны, канцавы)

1) заключная частка, завяршэнне чаго-н. (напр. ф. п’есы, ф. оперы);

2) заключная частка спартыўных спаборніцтваў, у якой выяўляюцца пераможцы (напр. каманда выйшла ў ф.).

фіна́нсы

(фр. finances, ад с.-лац. finantia = даход)

1) грашовыя сродкі, якія маюцца ў распараджэнні дзяржавы, а таксама сістэма іх фарміравання і выкарыстання (напр. дзяржаўныя ф.);

2) разм. грошы, грашовыя справы (напр. з фінансамі цяжка).

фі́ніш

(англ. finish)

1) заключная частка спартыўных спаборніцтваў на хуткасць (напр. ф. забегу на 1000 м);

2) канечны пункт спартыўнага бегу на хуткасць (напр. дасягнуць фінішу);

3) некаторая адлегласць на дыстанцыі перад канечным пунктам (напр. сабраць усе сілы на фінішы)

фінт

(ням. Finte, ад іт. finta = прытворства, выдумка)

1) сп. падманны рух, фальшывы выпад;

2) перан. хітры выкрутас;

выкінуць фінт — зрабіць што-н. хітрае, нечаканае.