Verbum

фрагме́нт

(лац. fràgmentum = абломак, кавалак)

частка твора мастацтва (карціны, скульптуры), урывак тэксту, музычнага твора (напр. ф. антычнай скульптуры, ф. рамана, ф. балета).

фра́ер

(ням. Freier = жаніх)

разм. франтаваты, пусты чалавек.

фра́за

(гр. phrasis = выраз, моўны зварот)

1) інтанацыйна аформленае спалучэнне слоў, якое выражае думку (напр. вымавіць фразу);

2) перан. напышлівы, беззмястоўны выраз (напр. пустая ф.);

3) муз. невялікая і адносна закончаная частка мелодыі (напр. музычная ф.).

фразёр

(фр. phraseur, ад гр. phrasis = гаварыць)

чалавек, які любіць гаварыць напышлівыя, але беззмястоўныя фразы; балбатун, пустаслоў.

фра́кцыя

(фр. fraction, ад лац. fractio = разломванне)

1) група членаў якой-н. партыі ў парламенце, грамадскай арганізацыі або адасобленая групоўка ўнутры палітычнай партыі;

2) частка сыпкага або кускавога цвёрдага рэчыва, выдзеленага дробнай перагонкай з вадкасці, раствору (напр. ф. нафты).

франдзі́раваць

(фр. fronder)

выражаць незадаволенасць з-за жадання супярэчыць.

франт

(польск. frant < чэш. frant, ад František = імя уласнае)

чалавек, які любіць модна апранацца; моднік.

франта́льны

(фр. frontal, ад лац. frontalis)

1) накіраваны ў бок фронту, лабавы (напр. ф-ая атака, ф. удар);

2) размешчаны ў пярэдняй частцы чаго-н. (напр. ф-ая сцяна);

3) звернуты тварам да гледача (у выяўленчым, тэатральным мастацтве);

3) перан. агульны, адначасовы для ўсіх.

франча́йзер

(англ. franchiser)

фірма, якая прадастаўляе франчайзінг.

франча́йзінг

(англ. franchising = прывілея)

прадастаўленне эканамічнага спрыяння, прывілей з боку якой-н. фірмы сваім кліентам, якія пачынаюць новую справу.