біт1
[англ. bit, ад bi(nary) (digi)t = дваісты знак]
інф. адзінка вымярэння колькасці інфармацыі ў дваічнай сістэме злічэння; адпавядае інфармацыі, якую атрымліваюць пры ажыццяўленні адной з дзвюх роўнаверагодных падзей.
біт2
(англ. beat)
поп-музыка з рэгулярным строга арганізаваным метрарытмам.
бітл
(англ. beatle, ад beat = рытм)
удзельнік бітлза.
бітлз
(англ. beatles, ад beat = рытм)
англійскі маладзёжны вакальна-інструментальны квартэт 60-х гадоў XX ст., а таксама ўтвораны на яго ўзор ансамбль у Заходняй Еўропе і Амерыцы.
бі́тнік
(англ. beatnik, ад beat = біць, разбіваць)
прадстаўнік заходняга руху моладзі 50 — 60-х гадоў XX ст., якая выражала пратэст супраць традыцыйнай маралі парушэннем норм супольнага жыцця.