прафесіяна́л
(с.-лац. professionalis = прафесійны, ад лац. professio = спецыяльнасць)
добры спецыяліст, знаўца сваёй справы (параўн. аматар).
прафіла́ктыка
(гр. prophylaktikos = ахоўны, засцерагальны)
сукупнасць папераджальных мерапрыемстваў супраць чаго-н. непажаданага (у медыцыне, тэхніцы і г. д.).
прафо́рма
(лац. pro forma = для формы)
знешняя фармальнасць, выгляд; што-н. паказное (напр. гаварыць для праформы).
працэду́ра
(фр. procédure, ад лац. procedere = рухацца наперад)
1) устаноўлены парадак дзеянняў для ажыццяўлення чаго-н. (напр. п. галасавання);
2) лячэбнае мерапрыемства, якое рэкамендуецца ўрачом (напр. водныя працэдуры).
працэ́с
(лац. processus = цячэнне, ход)
1) паслядоўная змена з’яў, стану ў развіцці чаго-н. (напр. п. развіцця мовы);
2) сукупнасць паслядоўных дзеянняў для дасягнення пэўных вынікаў (напр. вытворчы п.);
3) разбор судовай справы (напр. грамадзянскі п.).
працэ́сія
(польск. procesja, ад лац. processio = прасоўванне наперад)
урачыстае мнагалюднае шэсце (напр. пахавальная п., святочная п.).
про́ба
(ням. Probe)
1) праверка, выпрабаванне (напр. п. сіл);
2) невялікая частка чаго-н., узятая для вызначэння якасці, саставу (напр. узяць пробу);
3) колькасць вагавых частак высакароднага металу (золата, серабра і г. д.), якая змяшчаецца ў пэўнай колькасці вагавых долей сплаву, а таксама кляймо з абазначэннем гэтай колькасці (напр. золата нізкай пробы).
про́за
[лац. prosa (oratio) = простая мова]
1) невершаваная мова, невершаваная літаратура (проціл. паэзія); 2) сукупнасць празаічных твораў якога-н. народа, пісьменніка, часу;
3) перан. будзённасць, звычайнасць, аднастайнасць (напр. п. жыцця).
про́фі
(ням. Profi, ад Professional = прафесіянал)
прафесіянал, не аматар (аб спартсменах, музыкантах).
про́філь
(фр. profil)
1) від збоку (твару, прадмета);
2) від, форма чаго-н. у разрэзе (напр. п. дарогі);
3) сукупнасць рыс і асаблівасцей якой-н. спецыяльнасці, прадпрыемства або навучальнай установы (напр. спецыяліст шырокага профілю, раён мае сельскагаспадарчы п.).