Verbum

про́ба

(ням. Probe)

1) праверка, выпрабаванне (напр. п. сіл);

2) невялікая частка чаго-н., узятая для вызначэння якасці, саставу (напр. узяць пробу);

3) колькасць вагавых частак высакароднага металу (золата, серабра і г. д.), якая змяшчаецца ў пэўнай колькасці вагавых долей сплаву, а таксама кляймо з абазначэннем гэтай колькасці (напр. золата нізкай пробы).