Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

утонче́ние

1. (действие) патанчэ́нне, -ння ср.; неоконч. пато́нчванне, -ння ср.; см. утонча́ть 1;

2. (состояние) патанчэ́нне, -ння ср.; см. утонча́ться 1;

3. (утончённое место) патанчэ́нне, -ння ср.;

утончённо нареч. вы́танчана, то́нка;

утончённость вы́танчанасць, -ці ж., то́нкасць, -ці ж.;

утончённый

1. прич. пато́нчаны;

2. прич., перен. вы́танчаны;

3. прил. вы́танчаны; то́нкі, даліка́тны;

утончённый вкус вы́танчаны (то́нкі) густ;

утончённый за́пах духо́в то́нкі (даліка́тны) пах духо́ў;

утончи́ть сов.

1. патанчы́ць;

2. перен. вы́танчыць;

утончи́ться

1. патанчэ́ць, патанчы́цца;

2. перен. вы́танчыцца.

утопа́ть несов.

1. (тонуть) тану́ць; (топиться) тапі́цца;

2. перен. патана́ць, тану́ць;

утопа́ющий

1. прич. які́ (што) то́не; які́ (што) то́піцца; які́ (што) патана́е; см. утопа́ть;

2. сущ. тапе́лец, -льца м.

утопи́зм утапі́зм, -му м.;

утопи́ст утапі́ст, -та м.;