утончённый

1. прич. пато́нчаны;

2. прич., перен. вы́танчаны;

3. прил. вы́танчаны; то́нкі, даліка́тны;

утончённый вкус вы́танчаны (то́нкі) густ;

утончённый за́пах духо́в то́нкі (даліка́тны) пах духо́ў;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)