утопа́ющий
1. прич. які́ (што) то́не; які́ (што) то́піцца; які́ (што) патана́е; см. утопа́ть;
2. сущ. тапе́лец, -льца м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)