удовлетвори́тельный здавальня́ючы.
Verbum
анлайнавы слоўнікудовлетвори́ть 
1. (желание, просьбу) задаво́ліць, здаво́ліць;
2. (обеспечить) забяспе́чыць;
удовлетвори́ть семена́ми забяспе́чыць насе́ннем;
3. (оказаться в соответствии) задаво́ліць (што);
удовлетвори́ть тре́бованиям задаво́ліць запатрабава́нні;
4. (сделать довольным) здаво́ліць;
удовлетвори́ться здаво́ліцца;
удовлетворя́ть 
1. (желание, просьбу) задавальня́ць, задаво́льваць, здавальня́ць;
2. (обеспечивать) забяспе́чваць;
удовлетворя́ть провиа́нтским дово́льствием задавальня́ць правія́нцкім забеспячэ́ннем;
3. (соответствовать) задавальня́ць (што), задаво́льваць (што), адпавяда́ць (чаму);
удовлетворя́ть предъявля́емым тре́бованиям задавальня́ць паста́ўленыя патрабава́нні (адпавяда́ць паста́ўленым патрабавання́м);
4. (делать довольным) здаво́льваць;
удовлетворя́ться
1. здаво́львацца;
2. 
удово́льствие 
1. здавальне́нне, -ння 
испы́тывать удово́льствие адчува́ць здавальне́нне (задавальне́нне, прые́мнасць);
с удово́льствием з задавальне́ннем;
2. (развлечение) заба́ва, -вы 
ма́сса удово́льствий бе́зліч уце́х (заба́ў);
◊
жить в своё удово́льствие жыць як душа́ жада́е, жыць без клапо́т (без турбо́т);
удово́льствоваться 
удо́д 
удо́довые 
удо́довый удо́давы.