удовлетворя́ть
1. (желание, просьбу) задавальня́ць, задаво́льваць, здавальня́ць;
2. (обеспечивать) забяспе́чваць;
удовлетворя́ть провиа́нтским дово́льствием задавальня́ць правія́нцкім забеспячэ́ннем;
3. (соответствовать) задавальня́ць (што), задаво́льваць (што), адпавяда́ць (чаму);
удовлетворя́ть предъявля́емым тре́бованиям задавальня́ць паста́ўленыя патрабава́нні (адпавяда́ць паста́ўленым патрабавання́м);
4. (делать довольным) здаво́льваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)