obliczać
oblicza|ć
незак. вылічаць, вылічваць, падлічваць, лічыць; ацэньваць;
~ć głosy przy wyborach — падлічваць галасы на выбарах;
~ć kasę — падлічваць касу;
~m straty na 2 złotych — я ацэньваю страты ў 2 злотых
oblicze
oblicz|e
н. кніжн. аблічча; твар;
w ~u śmierci — перад тварам смерці;
w ~u prawa — перад законам;
ukazać prawdziwe ~e — паказаць сапраўдны твар (сапраўднае аблічча)
obliczony
obliczon|y
вылічаны; падлічаны;
wszystko jest ~e — усё вылічана
obliczyć
зак. вылічыць, падлічыць, злічыць;
obliczyć odsetki — падлічыць працэнты;
obliczyć zysk — падлічыць прыбытак
obliczyć się
зак.
1. разлічыцца;
obliczyć się zkim разлічыцца з кім;
2. перан. узважыць; разлічыць;
obliczyć się z siłami — узважыць сілы;
to się nie daje obliczyć się — гэтага нельга разлічыць