oblicze

oblicz|e

н. кніжн. аблічча; твар;

w ~u śmierci — перад тварам смерці;

w ~u prawa — перад законам;

ukazać prawdziwe ~e — паказаць сапраўдны твар (сапраўднае аблічча)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)