Würde
f -, -n
1) го́днасць
er hielt es für únter séiner ~ — ён лічыў гэ́та ніжэ́й сваёй го́днасці
2) зва́нне, сан
mit éiner ~ bekléiden — прысво́іць яко́е-н. зва́нне
ein Mann in Amt und ~n, ein Mann in [von] Rang und ~n — чалаве́к з грунто́ўным [трыва́лым] стано́вішчам
◊ ~ bringt Bürde — ≅ стано́вішча абавя́звае
würdelos
a зневажа́льны, які́ не ма́е го́днасці
würdevoll
a по́ўны го́днасці, ва́жны
würdig
1.
a го́дны, пава́жны, ва́рты (чаго-н.), шано́ўны
2.
adv го́дна, з го́днасцю
würdigen
vt
1) (G) удасто́йваць (каго-н. чым-н.)
2) цані́ць, ацэ́ньваць (каго-н., што-н.); аддава́ць нале́жнае (каму-н., чаму-н.)
3) адзнача́ць (поспехі; знамянальныя дні)
Würdigung
f -, -en
1) прызна́нне (заслуг)
in ~ éiner Sáche (G) — адзнача́ючы, улі́чваючы (што-н.)
bei áller ~ séiner Verdíenste… — пры ўсёй пава́зе да яго́ заслу́г…
2) ацэ́нка (абставін, акалічнасцей)
nach éiner ~ der Erfólge — адзна́чыўшы по́спехі…; гл. würdigen
Würfel
m -s, -
1) ку́бік
2) косць для гульні́
3) матэм. куб
◊ die ~ sind gefállen — жэ́рабя кі́нута
Würfelbecher
m -s, - шкля́нка для касце́й (у гульні)
Würfelform
f -, -en кубі́чная фо́рма