verkómmen
I
1) прыхо́дзіць да заняпа́ду, занепада́ць
2) апуска́цца (пра чалавека)
II
1) заняпа́лы; занядба́ны
2) дэмаралізава́ны (пра чалавека)
verkómmen
I
1) прыхо́дзіць да заняпа́ду, занепада́ць
2) апуска́цца (пра чалавека)
II
1) заняпа́лы; занядба́ны
2) дэмаралізава́ны (пра чалавека)
Verkómmenheit
verkonsumíeren
verkóppeln
1) стрыно́жваць (каня)
2)
verkórken
verkórksen
verkórkst
verkósten
verkörpern
1.
2.
увасабля́цца
Verkörperung