verhéddern
1.
vt разм. блы́таць, заблы́тваць
2.
(sich) заблы́твацца
verhéeren
vt cпусташа́ць, вынішча́ць, плюндрава́ць
verhéerend
a спусташа́льны, разбура́льны, жу́дасны, згу́бны
das ist ~! — разм. гэ́та ве́льмі непрые́мна!; гэ́та невераго́дна!
Verhéerung
f -, -en спусташэ́нне, разрушэ́нне
~en ánrichten — спусташа́ць
verhéhlen
vt (von D) уто́йваць, хава́ць (што-н. ад каго-н.)
Verhéhlung
f -, -en уто́йванне, хава́нне
verhéilen
vi (s) заго́йвацца (пра рану)
verhéimlichen
1.
vt (von D) хава́ць, уто́йваць (што-н., ад каго-н.)
2.
(sich):
er ließ sich (dem Besúch gegenüber) — ён загада́ў сказа́ць гасця́м, што яго́ няма́
Verhéimlichung
f -, -en уто́йванне, хава́нне
verhéiraten
1.
vt ажані́ць (mit D – каго-н. на кім-н., з кім-н.), вы́даць за́муж (an A – за каго-н.)
2.
(sich) узя́ць шлюб, ажані́цца, вы́йсці за́муж
(mit D – з кім-н., за каго-н.)