Verhándlung
f -, -en
1) перагаво́ры, перамо́вы
~en éinleiten [ánbahnen] — пачына́ць перагаво́ры
in ~en tréten* — уступа́ць у перагаво́ры
2) юрыд. слу́ханне (справы); пасяджэ́нне суда́
Verhándlungsweg
auf dem ~e — шля́хам перагаво́раў [перамо́ў]; у ста́дыі перагаво́раў [перамо́ў]
verhángen
a
1) пахму́рны, хму́рны; хма́рны
2) заве́шаны
verhármlosen
vt недаацэ́ньваць, прымянша́ць (бяспеку і г.д.)
verhárren
vi (s, h) (bei D) застава́цца (пры сваёй думцы)
2) (auf D) насто́йваць (на сваёй думцы)
in éiner Stéllung ~ — засты́ць у адно́й по́зе
verhárschen
vi (s) зацвердзява́ць; зарубцо́ўвацца
der Schnée ist verhárscht — снег пакрыўся ко́ркай
verháspeln
vt
1.
заблы́таць 2. (sich) заблы́тацца
sich beim Réden ~ — заблы́тацца (у словах)
verhásst
a ненаві́сны
sich ~ máchen — вы́клікаць няна́вісць да сябе́
Verháu
m -(e)s, -e
1) лес. засе́ка
2) вайск. засе́ка, загаро́да