verflóssen
a міну́лы, ране́йшы, былы́
verflúchen
vt пракліна́ць, кля́сці
◊ verflúcht und zúgenäht! — каб яго́ [яе́, іх] чорт узяў!
Verflúchung
f -, -en пракля́цце, ана́фема
verflüchtigen
1.
vt хім. выпа́рваць, ператвара́ць у газ
2.
(sich)
1) выпа́рвацца, рассе́йвацца
2) ху́тка прахо́дзіць (пра злосць і г.д.)
3) разм. уцячы́, даць ця́гу
verflüssigen
vt хім. ператвара́ць у ва́дкасць, звадко́ўваць
verfólgen
vt
1) прасле́даваць, гна́цца (за кім-н.)
2) мець [прасле́даваць] мэ́ту
éine Ábsicht ~ — мець наме́р
éine bestímmte Politík ~ — право́дзіць пэўную палі́тыку
3) ісці́ сле́дам [усле́д]
die Spur ~ — ісці́ па сле́ду
séinen Weg ~ — ісці́ сваёй даро́гай [сваі́м шэ́цхам]
4) сачы́ць (за кім-н., чым-н.)
mit den Áugen ~ — сачы́ць вачы́ма
Verfólgung
f -, -en прасле́даванне, гане́нне
die ~ áufnehmen* — пача́ць прасле́даванне
den Verfólgungen áusgesetzt sein — падвярга́цца прасле́даванням [гане́нням]
Verfólgungswahn
m -(e)s ма́нія перасле́ду