Zwéig
m -(e)s, -e
1) галі́на, сук
2) галіна́
◊ auf kéinen grünen ~ kómmen* — не мець по́спеху [шча́сця]
Zwéigbahn
f -, -en чыг. адгалінава́нне
Zwéigespann
n -(e)s, -e
1) экіпа́ж, запрэ́жаны двума́ ко́ньмі
2) па́ра (коней)
zwéigeteilt
a раздзе́лены [падзе́лены] на дзве ча́сткі
Zwéiggeschäft
n -(e)s, -e фі́лія, філія́л
zwéigleisig
a двухкале́йны
zwéigliedrig
a двухчле́нны
Zwéigstelle
f -, -n аддзяле́нне, фі́лія, філія́л
zwéihändig
a муз. у дзве́ рукі́
zwéihöckerig
a двухго́рбы