Wíppe
f -, -n
1) арэ́лі; гу́шкалка (разм.)
2) тэх. раўнапле́чны рыча́г, балансі́р, каро́мысел
3) спарт. нахі́л ту́лава, прысяда́нне
◊ auf der ~ sein — быць напагато́ве адступі́ць
wíppen
1.
vt разго́йдваць
2.
vi гайда́цца, разго́йдвацца, хіста́цца
mit den Flü- geln ~ — ло́паць кры́ллямі
mit den Füßen ~ — матля́ць нага́мі
wir
[vi:r]
pron pers (G únser, D uns, a uns) мы
~ wáren drei — нас было́ тро́е, мы былі́ ўтро́х
Wírbel
I
m -s, -
1) вір, ві́хар; перан. мітусня́
2) віхо́р (пра валасы)
3) клубы́ (дыму)
4) бараба́нны по́шчак
éinen ~ schlágen* — выбіва́ць бараба́нны по́шчак
II
m -s, -
1) ма́каўка, це́мя
vom ~ bis zur Zéhe — ад галавы́ да пят
2) пазвано́к
wírbelig
a які́ кру́ціцца
éine ~e Bewégung — віхравы́ рух
das macht mich ganz ~ im Kópfe — у мяне́ ад гэ́тага кру́ціцца галава́
wírbeln
vi
1) круці́цца, вярце́цца
2) насі́цца ві́храм
3) бурлі́ць (пра ваду)
4) клубі́цца (пра дым)
5) выбіва́ць по́шчак (на барабане)
Wírbelsäule
f -, -n анат. пазвано́чнік