veréinen
vt
1.
1) аб’ядно́ўваць, злуча́ць
2) спалуча́ць (у сабе)
2.
(sich) аб’ядно́ўвацца, злуча́цца (у агульную арганізацыю, фірму і г.д.)
vereinfacht
a спро́шчаны
ein ~es Verfáhren — тэх. спро́шчаны спо́саб; юрыд. паско́ранае судаво́дства
Veréinfachung
f -, -en спрашчэ́нне, аблягчэ́нне
veréinheitlichen
vt уніфікава́ць; нармалізава́ць
Veréinheitlichung
f -, -en уніфіка́цыя, уніфікава́нне
veréinigen
vt
1.
аб’ядно́ўваць, гуртава́ць, злуча́ць, сканцэнтро́ўваць
die Macht in éiner Hand ~ — аб’ядна́ць ула́ду ў адндх рука́х
die méisten Stímmen auf sich ~ — сабра́ць бо́льшасць галасо́ў (пры галасаванні)
2.
(sich)
1) гуртава́цца, ядна́цца
2) спалуча́цца, сумяшча́цца
sólche Táten ~ sich nicht mit séinen Wórten — такі́я ўчы́нкі не сумяшча́юцца з яго́ сло́вамі
veréinigt
1.
a злу́чаны, аб’ядна́ны, згуртава́ны
~e Ábkommen — суме́сныя пагадне́нні
2.
adv супо́льна, суме́сна, ра́зам
Veréinigung
f -, -en аб’ядна́нне, саю́з, згуртава́нне
veréinnahmen
vt атры́мліваць, збіра́ць, спаганя́ць (грошы)