entspréchend
1.
a адпаве́дны
2.
prp (D) у адпаве́днасці (з чым-н.), зго́дна (з чым-н.)
entspríeßen
* vi (s) высок. (D)
1) выраста́ць
2) пахо́дзіць (з сям’і, з роду)
entspríngen
* vi (s) (D)
1) уцяка́ць (ад каго-н., адкуль-н.)
aus dem Gefängnis ~ — уцячы́ з турмы́
2) выцяка́ць, цячы́ (з чаго-н.; аб рацэ)
3) узніка́ць, пахо́дзіць
entstámmen
vi (s) (D) пахо́дзіць (адкуль-н.)
entstéhen
* vi (s)
1) узніка́ць
2) выніка́ць (з чаго-н.)
◊ was auch daráus ~ mag — няха́й бу́дзе, што бу́дзе
Entstéhung
f - узнікне́нне, пахо́джанне
in der ~ begríffen sein — быць у ста́дыі ўзнікне́ння [арганіза́цыі]
entstéllen
vt скажа́ць, перакру́чваць; зняве́чваць
entstéllt
a скажо́ны, перакрыўлены (тс. перан.)