entschléiern
vt
1) адкрыва́ць, здыма́ць вэ́люм
2) выкрыва́ць (тайну і да т.п.)
entschlíeßen
* (sich) (für A, zu D) адва́жвацца (на што-н.)
er kann sich dazú nicht ~ — ён не мо́жа на гэ́та рашы́цца
Entschlíeßung
f -, -en рашэ́нне, пастано́ва, рэзалю́цыя
entschlóssen
a рашу́чы
er ist zu állem ~ — ён гато́вы на ўсё
fest ~ sein — быць по́ўным рашу́часці
entschlúmmern
vi (s) задрама́ць, засну́ць
Entschlúss
m -es, -schlüsse рашэ́нне
éinen ~ fássen — прыма́ць рашэ́нне
durch éigenen ~ — добраахво́тна
entschlüpfen
vi (s) вы́слізнуць, вы́рвацца; сарва́цца (пра словы)
entschúldigen
1.
vt дарава́ць, выбача́ць
2.
(sich)
(bei j-m, wegen G) прасі́ць праба́чыць, прасі́ць прабачэ́ння (у каго-н. за што-н.)
◊ wer sich entschúldigt, klagt sich an — ≅ на зло́дзеі ша́пка гары́ць; хто парася́ ўкра́ў, у таго́ ў вуша́х пішчы́ць