vórstellig
a 
bei j-m ~ wérden — пада́ць зацву [ска́ргу] каму́-н., увайсці́ з хада́йніцтвам куды́-н.
Vórstellung
f -, -en
1) азнаямле́нне, прадстаўле́нне (каго-н.)
die ~ des Kandidáten — знаёмства з кандыда́там (перад выбарамі)
2) уяўле́нне (von D – аб чым-н.), разуме́нне (чаго-н.)
sich (D) éine ~ von etw. (D) máchen — атрыма́ць уяўле́нне аб чым-н.
j-m éine ~ von etw. (D) vermítteln — даць каму́-н. уяўле́нне аб чым-н.
3) тэатр. пака́з, спекта́кль, сеа́нс (кіно)
4) хада́йніцтва, зая́ва
5) пярэ́чанне; pl тс. вымо́ва, напамі́нак
~en erhében* — выстаўля́ць пярэ́чанні каму́-н.
j-m ~en máchen — рабі́ць вымо́ву [заўва́гу] каму́-н.
Vórstoß
m -es, -stöße
1) вайск. уда́р, ата́ка, на́ступ
2) спарт. напа́д, на́ступ; рыво́к напе́рад
vórstoßen
*
1.
vt пхаць упе́рад
2.
vi (s) атакава́ць, наступа́ць, прасо́ўвацца
2) спарт. вы́рвацца напе́рад
Vórstrafe
f -, -n (ране́йшая) судзі́масць
vórstrecken
vt
1) праця́гваць (руку), выця́гваць напе́рад
den Kopf ~ — вы́цягнуць шдю
2) пазыча́ць; выдава́ць ава́нс
vórstreichen
* vt буд. папярэ́дне [спача́тку] пафарбава́ць
Vórstudi¦enanstalt
f -, -en падрыхто́ўчыя ку́рсы; падрыхто́ўчае аддзяле́нне ў (ВНУ)
Vórstufe
f -, -n
1) (zu D) пе́ршая ступе́нь, папярэ́дні эта́п (чаго-н.), пе́ршы крок (на шляху чаго-н.)
2) першапачатко́вае навуча́нне