vórrätig
1.
a назапа́шаны, нарыхтава́ны, які́ ма́ецца ў запа́се
2.
adv
etw. ~ hálten* — мець [трыма́ць] што-н. у запа́се [на скла́дзе]
vórrechnen
vt налічы́ць; пералі́чваць
Vórrecht
n -(e)s, -e перава́га, прывіле́я
~e áufheben* — скасава́ць прывіле́і
~e geníeßen* — карыста́цца прывіле́ямі
j-m séine ~e entzíehen*, j-n séiner ~e beráuben — пазба́віць каго́-н. яго́ [сваі́х] прывіле́яў
Vórrede
f -, -n прадмо́ва, уво́дзіны
vórreden
vt
1) нагавары́ць, нахлусі́ць
2) перако́нваць, унуша́ць
Vórredner
m -s, - папярэ́дні ара́тар
vórrichten
vt падрыхто́ўваць, ла́дзіць, нала́джваць
Vórrichtung
f -, -en
1) прыстасава́нне, прыла́да, апара́т, механі́зм
2) падрыхто́ўка
vórrufen
* vt выкліка́ць (каго-н.)
Vórrunde
f -, -en спарт. адбо́рачны круг