entrüsten
1.
vt абура́ць
entrüstet sein (über A) — абура́цца (кім-н., чым-н.)
2.
(sich) абура́цца
Entrüstung
f -, -en
1) абурэ́нне
von ~ ergríffen — абу́раны, ахо́плены абурэ́ннем
2) раззбрае́нне
entságen
vi (D) адмаўля́цца (ад курэння, дамаганняў); вырака́цца (трона)
Entságung
f -, -en адмаўле́нне; адрачэ́нне
entságungsvoll
a самаадда́ны, самаахвя́рны
entschädigen
vt (für A) аплаці́ць (каму-н. што-н.); кампенсава́ць (страты)
Entschädigung
f -, -en пакрыццё (страт), кампенса́цыя; рэпара́цыя
entschälen
vt здыма́ць лупі́ну [шкарлу́піну]