Menískus
m -, -ken фіз., анат. мені́ск
Ménsa
f -, -sen студэ́ня́кая стало́ўка
Mensch
m -en, -en
1) чалаве́к, асо́ба; чалаве́чы род, лю́дзі
víele ~en — мно́га людзе́й
jéder ~ — любы́ [ко́жны] чалаве́к
ein ~ von Formát — незвыча́йная [выда́тная] асо́ба
~en gúten Wíllens — лю́дзі до́брай во́лі
ein únfertiger ~ — няста́лы чалаве́к
2) разм. у звароце ~!
 чалаве́ча!, бра́це!
~, was machst du (da)? — ты, што ты там ро́біш?
~, was soll das? — паслу́хай, што (гэ́та) зна́чыць?
◊ únter die ~en kómmen* — быць [знахо́дзіцца] у грама́дстве [сяро́д людзе́й]
Ménschenalter
n -s
1) пакале́нне
2) сярэ́дняя праця́гласць чалаве́чага жыцця́
ínnerhalb éines ~s — на праця́гу (жыцця́) аднаго́ пакале́ння
ménschenähnlich
a чалавекападо́бны, антрапамо́рфны
Ménschenfeind
m -(e)s, -e чалавеканенаві́снік, мізантро́п
ménschenfeindlich
a чалавеканенаві́сніцкі, мізантрапі́чны
Ménschenfresser
m -s, - людае́д, каніба́л