müssen
* мадальны дзеяслоў, абазначае:
1) аб’ектыўную або ўнутраную неабходнасць:
ich muss das máchen — я паві́нен гэ́та зрабі́ць
man muss — трэ́ба, неабхо́дна
2) лагічную выснову, дапушчэнне:
er muss krank sein — напэўна, ён хво́ры
3) міжвольнае дзеянне:
da músste er láchen — тут ён міжво́льна засмяяўся
4) пажаданне (ва ўмоўным ладзе):
das müsste ímmer so sein! — няха́й заўсёды бу́дзе так!
müßig
1.
a
1) во́льны (ад працы), незаня́ты
2) пусты́, бяздзе́йны
2.
adv нічо́га не ро́бячы; бязмэ́тна
~ géhen* [sein] — гультаява́ць
Müßiggang
m -(e)s гульта́йства, бяздзе́йнасць
◊ ~ ist áller Láster Ánfang, ~ ist des Téufels Rúhebank — ≅ ляно́та і дурно́та – заўсёды бядо́та
Müßiggänger
m -s, - гульта́й, абібо́к
müßiggängerisch
a гульта́йскі, не заня́ты пра́цай, бяздзе́йны, гуля́шчы
Mütchen
sein ~ an j-m kühlen — разм. спагна́ць зло́сць на кім-н.
mütterlicherseits
adv з бо́ку ма́ці, па ма́тчынай лі́ніі
Mütterlichkeit
f - мацяры́нскае пачуццё, мацяры́нства
Mütze
f -, -n ша́пка, фура́жка
die ~ áufsetzen [ábnehemn*] — надзе́ць [зняць] ша́пку
~ mit Óhrenklappen — (ша́пка-) вуша́нка