entrínnen
* vi (s) (D)
1) выцяка́ць (пра вадкасць)
2) пазбяга́ць (чаго-н.); уцячы́ (ад каго-н., чаго-н.)
die Zeit entrínnt — час бяжы́ць
entróllen
1.
vt раско́чваць, разго́ртваць
2.
(sich) разго́ртвацца
entrücken
vt адпі́хваць, адсо́ўваць; выдаля́ць
das ist méinem Gedächtnis entrückt — гэ́та зні́кла з маёй па́мяці
entrümpeln
vt ачы́сціць ад хла́му (якое-н. памяшканне)
entrüsten
1.
vt абура́ць
entrüstet sein (über A) — абура́цца (кім-н., чым-н.)
2.
(sich) абура́цца
Entrüstung
f -, -en
1) абурэ́нне
von ~ ergríffen — абу́раны, ахо́плены абурэ́ннем
2) раззбрае́нне
entságen
vi (D) адмаўля́цца (ад курэння, дамаганняў); вырака́цца (трона)
Entságung
f -, -en адмаўле́нне; адрачэ́нне
entságungsvoll
a самаадда́ны, самаахвя́рны