verzétteln
I
1.
vt растра́чваць, марнава́ць
2.
(sich) раскіда́цца, раскі́двацца
sich in Kléinigkeiten ~ — разме́ньвацца на дро́бязі
II
vt зано́сіць на ка́рткі [у катало́г]
Verzéttlung, Verzéttelung
I
f -, -en
1) растра́чванне
2) раскі́дванне (на дробязі)
II
f -, -en выпі́сванне, занясе́нне на ка́рткі [у катало́г]
Verzícht
m -(e)s, -e адмо́ва; адрачэ́нне
auf etw. (A) ~ léisten — адмаўля́цца, адрака́цца ад чаго́-н.
im ~ auf etw. (A) адмаўля́ючыся ад чаго́-н.
verzíchten
vi (auf A) адмаўля́цца (ад чаго-н.), вырака́цца (чаго-н. будучага, магчымага)
verzíehen
*
I
1.
vt
1) (з)крыві́ць, (з)мо́ршчыць, перакасі́ць (твар)
kéine Míene ~ — не падава́ць вы́гляду
2) пераязджа́ць, перасяля́цца
2.
(sich)
1) рассе́йвацца (пра туман, хмары)
ich verzíehe mich — разм. я зніка́ю
2) прахо́дзіць (пра боль)
3) каро́біцца (пра драўніну)
II
vt (рас)пе́сціць, (раз)ба́лаваць
verzíeren
vt упрыго́жваць, аздабля́ць (mit D – чым-н.)
Verzíerung
f -, -en упрыго́жанне, аздо́ба; арна́мент
verzímmern
vt буд. абшыва́ць до́шкамі; горн. мацава́ць