úrwüchsig
1) самабы́тны
2) стыхі́йны (аб узнікненні чаго-н.)
3) натура́льны
úrwüchsig
1) самабы́тны
2) стыхі́йны (аб узнікненні чаго-н.)
3) натура́льны
Úrzeit
úrzeitlich
Úrzeugung
Úrzustand
ur=
прыстаўка прыметнікаў, паказвае на:
1) старажытнасць, першабытнасць, першапачатковасць прыкмет: úreigen карэ́нны, спрадве́чны; úrverwandt (генеты́чна) ро́днасны
2) узмацненне: úrplötzlich зусі́м нечака́ны
Ur=
прыстаўка назоўнікаў, паказвае на:
1) старажытнасць, першабытнасць: Úrbevölkerung 
2) першапачатковасць: Úraufführung 
3) у спалучэнні з імёнамі радства мяняе іх значэнне на адну ступень: Úrgroßvater 
Usbéke
usbékisch
úsereiner, únsereins