Úrlaub
m -(e)s, -e адпачы́нак, во́дпуск; вайск. увальне́нне
ein dekrétmäßiger ~ — дэкрэ́тны адпачы́нак [во́дпуск]
ein únbefristeter ~ — бестэрміно́вы во́дпуск [адпачы́нак]
den ~ ántréten*, in [auf] ~ géhen* — пайсці́ ў адпачы́нак [во́дпуск]
j-m den ~ bewílligen — дазво́ліць каму́-н. адпачы́нак [во́дпуск]
j-m den ~ gewähren — даць каму́-н. адпачы́нак [во́дпуск]
auf [in, im] ~ sein — быць у адпачы́нку [во́дпуску]
in ~ schícken — пасла́ць у адпачы́нак [во́дпуск]
von der Famíli¦e ~ máchen — перан. адпачыва́ць ад сяме́йных спра́ваў
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)