entlásten
vt (G, von D)
1) разгружа́ць; вызваля́ць (ад чаго-н.)
2) зніма́ць (віну з каго-н.)
Entlástung
f -, -en
1) разгру́зка; вызвале́нне (ад чаго-н.)
2) зня́цце (віны)
Entlástungszeuge
m -n, -n юрыд. све́дка абаро́ны
entláufen
* vi (s) (D) збяга́ць, уцяка́ць (ад каго-н., чаго-н.)
die Gedánken ~ — ду́мкі разбяга́юцца
Entláusung
f -, -en дэзінфе́кцыя, знішчэ́нне во́шай
entlédigen
(sich) (G) высок. пазбаўля́цца (ад каго-н., чаго-н.); склада́ць з сябе́ (што-н.)
entléeren
1.
vt апаражня́ць
den Darm ~ — апаражні́ць кішэ́чнік
2.
(sich) апаражня́цца
entléhnen
vt запазы́чваць (D, von D – у каго-н.)
díeses Wort ist aus dem Énglischen entléhnt — гэ́тае сло́ва запазы́чана з анге́льскай мо́вы