Verstand
m -(e)s ро́зум, разважа́нне, інтэле́кт
mit ~ — з ро́зумам, талко́ва
den [all séinen] ~ zusámmennehmen* — засяро́дзіцца
ich hábe ihm mehr ~ zú- getraut — я лічыў яго́ больш разу́мным
da steht éinem der ~ still! — я нічо́га не разуме́ю!
an ~ zúnehmen* — паразумне́ць, набра́цца ро́зуму
vom ~ kómmen* — звар’я́це́ць
zu ~(e)kómmen* — абразу́міцца, прыйсці́ да ро́зуму
j-n um den ~ bríngen* — зве́сці каго́-н. з ро́зуму
bei vóllem ~ und úngetrübtem Gedächtnis — пры сваі́м ро́зуме і цвёрдай па́мяці
verstándesmäßig
a інтэлектуа́льны, разва́жны, разу́мны, цвяро́зы ро́зумам
Verstándesmensch
m -en, -en разва́жлівы чалаве́к
Verstándesschärfe
f - прані́клівасць (розуму)
verstáuben
vi (s) запылі́цца, пакрыва́цца пы́лам
verstáuchen
vt мед. вы́віхнуць, вы́круціць, пацягну́ць
Verstáuchung
f -, -en мед. вы́віх, звіх, расцяжэ́нне
verstáuen
vt грузі́ць, укла́дваць (груз, багаж); пасадзі́ць (пасажыраў)
verstädtern
vi (s) рабі́цца гарадскі́м [гараджа́нінам]