méinen
vt
1) меркава́ць, ду́маць, мець на ўва́зе
2) выка́зваць сваю́ ду́мку, каза́ць
3) мець наме́р, хаце́ць (што-н. зрабіць)
was ~ Sie dazú? — што Вы ду́маеце аб гэ́тым?, што Вы ска́жаце нако́нт гэ́тага?
was ~ Sie damít? — што Вы ма́еце на ўва́зе?
etw. nicht böse ~ — не мець дрэ́ннага [зло́га] наме́ру
es gut mit j-m ~ — до́бра абыхо́дзіцца з кім-н., до́бра адно́сіцца [ста́віцца] да каго́-н.
◊ der Ófen meint es gut — разм. печ до́бра наце́плена
méiner
1.
pron pers G ад ich
gedénkst du ~? — ці па́мятаеш ты мяне́?
2.
pron poss гл. mein
méinesgleichen
a inv падо́бны да мяне́; такі́, як я
méinethalben, méinetwegen
1) дзе́ля мяне́, праз мяне́
2) як хо́чаш [хо́чаце], я не пярэ́чу
méinige
pron poss
der [die, das] ~ — мой [мая́, маё], свой [свая́, сваё]
die ~n — мае́ (які належыць дзеючай асобе)
Méinung
f -, -en ду́мка, меркава́нне, по́гляд
méiner ~ nach — на мар ду́мку, па-мо́йму
éine vóreingenommene ~ — прадузя́тае меркава́нне
öffentliche ~ — грама́дская ду́мка
ich bin der ~, dass… — я лічу́ [тако́й ду́мкі], што…
wir sind éiner ~ — мы ду́маем [мярку́ем] тое ж са́мае
séine ~ ságen — вы́казаць сваю́ ду́мку
sich der ~ híngeben* — прыйсці́ да ду́мкі
ganz méine ~! — ца́лкам (з Ва́мі) зго́дзен!