Pólster
n -s, -
1) паду́шка, ва́лік (канапы)
2) мя́ккая абі́ўка
3) тэх. пру́ткая [пру́гкая] пракла́дка
Pólsterklasse
f -, -n чыг. мя́ккі ваго́н
pólstern
vt набіва́ць; аббіва́ць (мэблю)
er ist gut gepólstert — разм. ён таўсту́н
Pólstersitz
m -es, -e мя́ккае крэ́сла, мя́ккае сядзе́нне
Pólsterstuhl
m -(e)s, -stühle мя́ккае крэ́сла
Pólsterung
f -, -en абі́ўка, набі́ўка (мэблі)
Pólter
m -s шум, мітусня́, сумятня́
Pólterabend
m -s, -e дзяво́чнік, вечары́нка напярэ́дадні вясе́лля