verrúßen
vi (s) задымі́ць, абкуры́ць, заку́раць (пра сцены і г.д.)
verrútschen
vi (s) ссо́ўвацца, спаўза́ць
verrücken
vt перасо́ўваць, зруша́ць
j-m den Kopf ~ — затлумі́ць каму́-н. галаву́; збіць каго́-н. з тро́пу
verrückt
a вар’яц́кі, звар’я́це́лы
j-n ~ máchen — разм. даве́сці каго́-н. да вар’я́ц́тва
er ist ganz ~ auf síe — ён без па́мяці закаха́ны ў яе
du bist wohl ~! — разм. дык ты, му́сіць, звар’яце́ў [з глу́зду з’е́хаў]!
Verrückte
sub m, f -n, -n вар’я́т, вар’я́тка
Verrücktheit
f -, -en шале́нства, вар’яц́тва
verrühren
vt разме́шваць, зме́шваць
Vers
m -es, -e
1) верш (вершаваная мова, радок, страфа)
2) часцей pl ве́ршы
geréimte ~e — рыфмава́ныя ве́ршы
etw. in ~e kléiden — надава́ць чаму́-н. вершава́ную фо́рму
3) мале́нькі ве́ршык, ве́ршыкі
sich (D) kéinen ~ daráus máchen — разм. нічо́га не ця́міць у чым-н.
versácken
vi (s)
1) тапі́цца, ісці́ на дно (пра судна)
2) перан. загра́знуць (у заганах), зайсці́ ў тупі́к
der Vórstoß versáckte — вайск. наступле́нне захлыну́лася