verrínnen
* vi (s) выцяка́ць, сцяка́ць
2) (хутка) міна́ць, прахо́дзіць (пра час)
verróhen
vi (s) здзічэ́ць, агрубе́ць
verrótten
vi (s) гні́сці, тлець; разбура́цца
verröcheln
vi (s) кана́ць, паміра́ць (пра чалавека); здыха́ць (пра жывёлу)
verrúcht
a пракля́ты, агі́дны, гню́сны
Verrúf
m -(e)s дрэ́нная сла́ва
j-n in ~ bríngen* — дыскрэдытава́ць, знясла́віць, зганьбава́ць каго́-н.
in ~ geráten* [kómmen*] — набы́ць дрэ́нную сла́ву
verrúfen
*
I
vt дыскрэдытава́ць, знеслаўля́ць, га́ньбіць
II
a
1) знясла́ўлены, зганьба́ваны
2) су́мна вядо́мы