Verbum

◎ Кірэ́бла ’раскірака’ (Сл. паўн.-зах.) < літ. kirepla ’тс’ (там жа, 465).

◎ Кірэ́ка ’чалавек, які ходзіць раскіракай’ (Нас.). Гл. апорак.

◎ Кірэ́чыць ’раскірэчваць’ (Нас., Гарэц., Др.-Падб.). Гл. кірэка.

◎ Кірэ́я ’верхняя мужчынская вопратка’ (Мат. Гом.). Укр. кирея, рус. кирея ’тс’. З тур. käräya ’шырокі плашч’ (Слаўскі, 2, 153; НСУМ, 2, 435).