Алі́вэс ’альяс’ (Касп.). Гл. альяс.
Аллі́ца ’лужок на краю сядзібы’ (Касп.). Магчыма, дэфармаванае алея з прыпадабненнем да назоўнікаў на ‑іца.
Алма́з, ст.-бел. алмазъ (1653) (Булыка, Запазыч.), укр. алмаз, рус. алмаз < каз.-тат. алмаз < араб. almas < грэч. ἀδάμας ’нязломны’, Унбегаун, 106; Саднік-Айцэтмюлер, 1, 18.
Ало́вак (БРС, Нас., Касп.), алавок (Др.-Падб., Гарэц.) < польск. ołówek (Рыхардт, Poln., 85).
Ало́мка ’вялікая суконная хустка’ (ДАБМ) да ламаць?
Алты́н ’манета’ (Нас.) < тат. алтын ’золата, залатая манета’, гл. Фасмер, 1, 72; Шанскі, 1, А, 81.
А́льба ’белая кашуля ксяндза’ (Нас.), ст.-бел. альба (1592) (Булыка, Запазыч.) < ст.-польск. alba < с.-в.-ням. albe < лац. alba (Кюнэ, Poln., 40).
А́льбо́ (БРС, Мал., Гарэц., Нас., Шат., Мядзв.), альба (Касп.) ’ці’ < польск. albo (Мядзв.).
Альняні́на ’льняное палатно’ (Касп., Гарэц.) ад лён (гл.).
Альта́нка (БРС, Гарэц., Нас.), альтана ’гара, мезанін, балкон’ (Нас.) < польск. altana, altanka (Кюнэ, Poln., 40) < ням. Altane або непасрэдна з італьянскага altana.