Кісе́та ’капшук’ (Нік. Очерки). Параўн. кісет (гл.).
Кісе́тніца ’табакерка’ (Яўс.). Гл. кісет.
Кісія́ ’паркаль’ (Бяльк.). Гл. кісяя.
Кі́ска 1 ’ласкальная назва кошкі’ (ТСБМ, Др.-Падб.). Да падзыву кошак кіс‑кіс.
Кі́ска 2 ’кутас’ (Мат. Гом.). Ад кістка 1 (гл.).
◎ Кіслагу́бяц ’губасты’ (Сл. паўн.-зах.). Першая частка складанага слова узыходзіць да першаснай семантыкі дзеяслова кіснуцьі (гл.) ’мокнуць’.
Кіслата́ ’хімічныя злучэнні, звычайна кіслыя на смак’ (ТСБМ), ’заквасак’ (Сл. паўн.-зах.). Да кіслы.
◎ Кісле́ц ’барбарыс, Berberis vulgaris L.’ (Кіс.). Гл. кіслы.
Кіслі́ца ’шчаўе, Rumex acetosa L.’ (ТСБМ, Сл. паўн.-зах., Шн., Касп., Бяльк., Кіс., Нік., Няч.), ’заячая капуста’ (Мат. Гом.), ’кісліца звычайная, Oxalis acetosella L.’ (Кіс., Бейл.), ’від ажыны’ (ТС). Гл. кіслы.
Кіслы ’кіслы па ўласцівасці, квашаны’ (ТСБМ, Сл. паўн.-зах.), ’слабы’ (З нар. сл.). Гл. кіснуць.
Кісля́ ’кіслата’ (ТСБМ, Жд. 2, Сл. паўн.-зах.), ’закваска’ (Сл. паўн.-зах.). Утварэнне ад кіслы (гл.) з дапамогай суфікса ‑ja (як suša < sux + ja) (SP, 1, 82).