утулі́цца
1. (уткнуўшыся, прыціснуцца да чаго
2. (захутацца) sich (éin)hüllen, sich vermúmmen
утулі́цца
1. (уткнуўшыся, прыціснуцца да чаго
2. (захутацца) sich (éin)hüllen, sich vermúmmen
утулі́ць
1. (схаваць, увабраць унутр) verbérgen*
2. (прыціснуць вушы да галавы) ánlegen
конь утулі́ў ву́шы das Pferd légte die Óhren an
уту́лка
рабо́чая уту́лка Láufbuchse
уту́льна
уту́льнае памяшка́нне ein gemütlicher [wóhnlich éingerichteter] Raum;
адчува́ць сябе́ ўту́льна sich wohl [beháglich] fühlen
уту́льнасць
пачуццё уту́льнасці ein wóhliges Gefühl
уту́піцца
по́тым ён зно́ў уту́піўся ў чарцёж dann stárrte er die Zéichnung wíeder an