уту́піцца разм (пільна, не адводзячы вачэй, глядзець) ánstarren vt, fixíeren vt;

по́тым ён зно́ў уту́піўся ў чарцёж dann stárrte er die Zéichnung wíeder an

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)