Verbum

анлайнавы слоўнік

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Аўтарскі слоўнік — у ім словы і тлумачэнні пададзены паводле асабістых поглядаў укладальнікаў. Магчымыя няправільныя націскі, а таксама іншыя памылкі і недакладнасці.

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я 1 2 -«

а д е ё з і л н о р с т у ч ы э ю я

г д з л н р с

Бялгра́д м Bélgrad n -s

бяле́ць

1. (рабіцца белым) weiß wérden; (ver)bléichen* vi (s);

2. (вылучацца белым колерам, віднецца) weiß schímmern, weiß schéinen*

бялёсы wéißlich, fáhlweiß;

бялёсыя валасы́ wéißblonde Háare

бялі́зна ж зборн Wäsche f -; Wä́schestück n -(e)s, -e (адна штука);

стало́вая бялі́зна Tíschwäsche f;

наце́льная бялі́зна Léibwäsche f;

пасце́льная бялі́зна Béttwäsche f;

спо́дняя бялі́зна Únterwäsche f

бялі́лы мн

1. (белая фарба) wéiße Fárbe;

свінцо́выя бялі́лы Bléiweiß n;

цы́нкавыя бялі́лы Zínkweiß n - і -es;

2. (для твару) wéiße Schmínke

бялі́цца

1. (пакрываць твар бяліламі) sich (weiß) schmínken

2. (адбельвацца) bléichen* vi (h, s)

бялі́ць

1. wéiße(l)n vt, tünchen vt, weiß ánstreichen*;

бялі́ць столь die Décke wéißen;

2. (адбельваць тканіны) bléichen vt;

бялі́ць палатно́ Léinwand bléichen

бялко́вы хім, біял Éiweiß-; éiweißhaltig;

бялко́вае рэ́чыва Éiweißstoff m -(e)s, -e, Albumín n -(e)s

бяло́к^I м хім, біял Éiweiß n -es;

жывёльны бяло́к tíerisches Eiweiß

бяло́к^II м (яйка) Wéiße n -n (im Ei), Éiweiß n -es;

узбі́ты бяло́к кул geschlágenes Éiweiß, Éischnee m -s;

аддзялі́ць бяло́к ад жаўтка́ das Éiweiß vom Éigelb trénnen, Ei trénnen